آیا چیزی جذاب‌تر از یک جعبه دست‌ساز که پر از جواهرات براق و با ارزش است وجود دارد؟ ممکن است از آن دست جعبه‌های که موزیکی پخش می‌کنند باشد یا جعبه‌های کلاسیکِ چرمی. جعبه جواهرات یکی از وسایل تزیینی و کاربردی است که تقریباً تمام زنان به آن علاقه دارند و آن را لازم می‌دانند.
به احتمال زیاد، اولین نفری که جواهرات خود را داخل جعبه قرار داد، جعبه جواهرات را کشف کرد. اما بیایید داستان را در قرون‌وسطی دنبال کنیم. پیش از ظهور صندوق امانات (یا حتی قفل برای در)، امنیت خانه، مسئله‌ی بزرگی محسوب می‌شد. در آن زمان، آهن مهم‌ترین ماده ضد سرقت برای حفاظت از اشیای با ارزش بود. متاسفانه، این گزینه در شرایطی که جابجایی لازم بود، به دلیل وزن بالای فلزات، خیلی عملی به نظر نمی‌آمد.
در قرون وسطی جابه‌جایی وسایل توسط انسان یا چهارپایان امر لازمی بود. به همین دلیل بیشتر جعبه‌ها از چوب ساخته شده بودند و با چرم پوشیده می‌شدند و برای امنیت بیشتر با آهن بسته شده‌بودند.
رسم هدیه دادن جعبه جواهرات به خانمها
همیشه در زمانی که جواهراتی به خانمها (و حتی آقایان) هدیه داده می‌شود، جعبه جواهرات هم در کنار جواهر خودنمایی می‌کند و حتی گاهی باعث می‌شود جواهرات لوکس و زیباتر دیده شود.
در طول این مدت، دامادها اغلب یک جعبه جواهر پر از جواهرات (گاها هم خالی) به نامزدشان هدیه می‌دادند. برای خاص کردن بیشتر جعبه، آن را با روکشی از چرم و با کتیبه‌ها و صحنه‌های عاشقانه مناسب منقش می‌کردند.
یکی از انتخاب‌های مورد علاقه آن زمان نقل‌قولی از داستان‌های شاعر قرن دوازدهم ترویز بود: «بانو، شما کلید صندوقچه‌ای را حمل می‌کنید که خوشبختی من در آن قفل شده‌است.» داماد می‌توانست جعبه‌هایی ساده و خالی بخرد و پس از خرید خودش آن را نقاشی کند.
رسم هدیه دادن جعبه جواهر به زن در دوران نامزدی، تا دوره رنسانس ادامه یافت. در فلورانس، تمایل به استفاده از یک جعبه مستطیلی معطر از مشک بود که با صحنه‌های شکار با برگ‌های طلایی تزیین شده بود. گوزن زخمی نماد احساسات شهوانی بود، بنابراین هدیهٔ پر سر و صداتری به حساب می‌آمد.
البته با طراحی و ساخت جعبه جواهرات مختلف، همیشه خود جعبه جواهرات به تنهایی یک هدیه به حساب می‌آمد. اگر همسر شما به جواهرات و اکسسوری‌های مختلف علاقمند است و تعداد زیادی از آنها را دارد، بهتر است یک جعبه جواهرات هم برای او بخرید. با استفاده از جعبه جواهرات، جواهرات عمر بیشتری خواهند داشت، احتمال گم‌شدن آنها کمتر می‌شود و در زمان استفاده از جواهرات، راحتتر گزینه مناسب را انتخاب خواهید کرد.
زنان رنسانس لزوماً منتظر مردان نبودند تا جواهرات (یا جعبه) آنها را فراهم کند! بسیاری از زنان جعبه‌ای داشتند که روی دیوار اتاق خوابشان در کنار یک آینه کوچک آویزان بود. جعبه‌ها گاهی بزرگ‌تر بودند و چیزهای دیگری مانند لوازم آرایش، پودرها، اسفنج‌ها و سنجاق‌ها که برای آرایش یک خانم لازم بود در خود داشتند.
نقش پادشاهان و ملکه‌ها در تاریخچه جعبه جواهرات
در طول قرن هجدهم، جعبه جواهرات بزرگ‌تر بهتر بود. لویی شانزدهم به عنوان هدیه عروسی یک جعبه جواهر به اندازه یک میز کوچک به ماری آنتوانت هدیه کرد.
این جعبه که از چوب گران‌قیمتی ساخته شده‌بود، بر روی پایه‌های کوچکش با پلاک‌های چینی گلی و گل‌های نقاشی شده با دست تزئین شده بود. اما حتی آن جعبه جواهرات هم برای نگهداری جواهرات ملکه آینده فرانسه کافی نبود.
طبق سنت، خانواده سلطنتی فرانسه، به عروس جدید تمام جواهرات ملکه‌های گذشته از جمله یک جفت دست‌بند الماس‌نشان که به اندازه یک عمارت مجلل در پاریس خرج برمی‌داشت، را اهدا کردند.
ماری آنتوانت، برای آنکه این گنجینه را جای دهد، یک “کمد عظیم الماس” به طول هشت و نیم پا و عرض شش پا با مروارید، مرمر سبز دریایی سفارش داد. اگر چه این جعبه‌ها به اندازه کافی زیبا بودند که به نمایش گذاشته شوند، اما اغلب زیر تخت یا در مکان‌های مخفی برای محافظت بیشتر در برابر سرقت پنهان می‌شدند.
پیشنهاد مطالعه: آموزش ساخت جعبه هدیه مقوایی مکعبی در 8 مرحله
جعبه جواهرات مخصوص مردان
فقط خانمها نبودند که برای لوازم گران‌قیمتشان جعبه‌ای تهیه کرده بودند. مردان جوان هم شامل می‌شدند. دوک اسکاتلندی آتل، پس از یک دوره کوتاه در اروپا یک جعبه کوچک به شکل معبد رومی به نام سپتیموس سفارش داد.
این جعبه که برای پیدا کردن اقلام با ارزش کوچک آماده شده‌بود، مجموعه سکه‌ها و مدال‌ها را در خود جای داده بود. فعالیت مورد علاقه دوک پس از شام، به نمایش گذاشتن مجموعه‌اش بود. آن جعبه نیز قسمتی از نمایش بود.
دوک به کمک جعبه جواهرات، صفحه به صفحه از اقلام با ارزش پادشاهان فرانسه، مانند لویی هیجدهم رونمایی می‌کرد. لویی پانزدهم یک جعبه جواهر داشت که به اندازه‌ای بزرگ بود که می‌توان آن را کابینه‌ای با کشوهای مخمل آبی نامید.
او در آن مجموعه‌ای از اشیا که در جشن‌های وقایع بزرگ دوران سلطنت او یافت می‌شدند را جای داده بود. نوه او، لویی شانزدهم، جعبه‌ای تزئین‌شده با مدال‌هایی شگفت‌انگیز از چوب ماهون داشت که از نظر اندازه و تزیین با جعبه‌ای که همسرش ماری آنتوانت داشت رقابت می‌کرد.
هر مدال شکلی پروانه‌ای داشت و از موم و پر ساخته شده‌بود تا شبیه پرندگان، پروانه‌ها و گیاهان بنظر برسد. در سال ۱۷۹۶، اختراعی توسط ساعت‌ساز سوییسی آنتونی فاور نوع دیگری از جعبه‌های جواهرات را به بازار روانه کرد. فاور پیش از این، یک شانه فولادی ساخته و جعبه‌های موسیقی حجیم را قابل‌حمل و به اندازه جیب ساخته بود.
این ساخته در قرن نوزدهم در جعبه‌های جواهرات جای داده شد. برای جذب بیشتر مشتریان پولدار، مجسمه‌های مکانیکی مانند بالرینی چوبی یا یک پرنده آوازخوان به هنگام باز شدن در جعبه به حرکت در آمدند.
مطالب پیشنهادی: بهترین کتاب برای هدیه به مادر باید چه ویژگی داشته باشد؟
در طول جنگ جهانی اول، فروش جعبه‌های جواهر، هم موزیکال و هم ساده، کاهش یافت. سپس در دهه ۱۹۲۰ کوکو شنل جواهرات بدل را به بازار عرضه کرد و عصر طلایی زیورآلات ارزان‌قیمت آغاز شد. از آن موقع تا به الان کشویی پر از جواهر، در دسترس همه زنان قرار دارد و وجود جعبه جواهرات تنها به معنی نگهداری الماس و طلا نیست و هر خانمی برای نگهداری جواهرات و اکسسوری‌های خود از آن استفاده می‌کند.
سخن آخر
در این مقاله، نگاهی تاریخی به جعبه جواهرات داشتیم و از معروف‌ترین و گران‌ترین جعبه جواهرات سخن گفتیم. جعبه جواهرات در طول تاریخ مسیر شگفت‌انگیزی را از اتاق ملکه‌ها تا به میز آرایش همه خانم‌های امروزی طی کرده است. هلیا باکس، در کنار تولید انواع جعبه هدیه، جعبه جواهرات مختلفی طراحی و عرضه می‌کند که در فروشگاه اینترنتی و نمایشگاه و فروشگاه حضوری قابل مشاهده و سفارش است.
